Popularni nazivi: melina, veska, visk, omelj
Opis: Poluparazitska biljka koja se razvija na granama voćaka (jabuke, šljive), ili stabala (breza, topola) kao i na boru i omoriki. Raste kao lisnati grm sferičnog oblika. Ima kratke, cilindrične, glatke i debele stabljike koje su račvasto razgranate. Grane su okruglaste, markantne, a u osnovi imaju par paperjastih brakteja žuto-zelenkaste boje.
Ima stalne listove koji su raspoređeni po dva na čvoru, bez drške, tupi, širi u gornjoj polovini, kožasti, izbrazdani sa 5-6 paralelnih nervura zelene boje. Listovi ne opadaju, a sa unutrašnje strane osnovice lista kao i na vrhu grana, rastu žuti ili žuto-zelenkasti cvjetovi, raspoređeni u bočne gomilice, odnosno po 2-3 na gornjem dijelu grane. Cvjetovi su hermafroditni (muški na jednoj strani, ženski na drugoj), sa po 4 latice. Plodovi su loptastog oblika, beli, transparentni, sazrijevaju zimi i sadrže ljepljiv i sladak sok. Ptice se hrane sokom i pritom prenose sjeme na susjedno drvo. Cijela biljka se fiksira za domaćina preko haustorija. Ovu vrstu imele (Viscum album) ne treba miješati sa imelom hrasta (Lorantus europaeus) čiji listovi imaju tamno- zelenu boju i nisu stalni (opadaju). Cvast je grozdasta, a sama biljka parazitira na hrastu. Kod imele, plod sazrijeva u jesen i ostaje na grmu do proljeća. To je bijela bobica sa samo jednim sjemenom. Od ove biljke se koriste mlade grane sa lišćem, ili lišće, ili samo grane.
Sakupljanje lišća se obavlja od oktobra do decembra i od marta do aprila, sa jabuke, kruške, šljive itd.
Ne sakuplja se sa vrbe, hrasta, lipe, četinara koji su otrovni.
Sušenje se obavlja u dobro provjetrenim i suhim prostorijama.
Aktivna svojstva:
Lišće: Triterpenski saponini, oleanolinska kiselina, acetilholin, holin, inozin.
Lišće i mlade grane: Triterpenski saponini, oleanolinska kiselina, acetilholin, inozitol, viscin, viskotoksin, mineralne materije, slobodne aminokiseline, viscinska kiselina, polisaharid, vitamini C i E.
Uslovi za upotrebu: Biljka ne treba da sadrži grane deblje od 0,5 cm.
Farmakološko djelovanje: Koronarni i periferni vazodilatator (širi arterije srca i olakšava njegovo snabdijevanje krvlju; također širi i periferne krvne sudove), bradikardizant (usporava rad srca), hipotenzor (snižava krvni pritisak), kardiotonik (okrepljujuće djelovanje na srčani mišić), diuretik (pospješuje mokrenje), antimitotik (protiv tumora).
Terapeutske indikacije: Arterioskleroza, srčana oboljenja, hipotenzija i hipertenzija (snižen i povišen krvni pritisak), oboljenja bubrega, veliki kašalj, stalno štucanje, astma, epilepsija (padavica), histerija, dijabetes (šećerna bolest).
Lišće i grane imele nisu otrovni. Jedino je plod otrovan kada se unosi u organizam.
Ako se primjeni spolja, oblog od plodova imele u slučaju promrzlina daje vrlo brzo rezultate.
Ustanovljeno je da postoji veza između toksičnosti (otrovnosti) biljke i njenog porekla (drveta na kojem raste). Najviše ljekovitih svojstava sadrži imela koja raste na jabuci, kruški, šljivi. Ova biljka učestvuje u reguliranju metabolizma. Osobe koje pate od kroničnih poremećaja metabolizma, treba da piju redovno čaj od imele, u periodu od 6 sedmica. U ovom slučaju neophodno je piti 2 šalice čaja dnevno, jednu ujutro i jednu uvečer. Imela je djelotvoran lijek, kako protiv arterioskleroze, tako i kao preventiva infarktu. Posle infarkta, piju se 3 šalice čaja na dan - 6 sedmica, 2 šalice - 3 sedmice i 1 šalice dnevno - 2 sedmice. Treba uzimati po pola šalice prije i poslije obroka (doručka, ručka i večere). Budući da sadrži aktivne supstance koje normaliziraju cijeli cirkulatorni sistem, ova biljka uzrokuje pad visokog krvnog pritiska i normalizira nizak pritisak.
Inače, čaj od imele treba piti 6 sedmica, jedanput godišnje: 3 šalice dnevno - 3 sedmice, 2 šalice - 2 sedmice, 1 šalica -1 sedmica; dalje je dobro nastaviti sa po 1 šalicom čaja ujutro, tokom cijele godine. Čak i kada je riječ o hipertenziji koja se već duže vremena ispoljava, imela daje dobre rezultate. Ženama se preporučuje ovaj čaj u slučaju menstrualnih smetnji, naročito kod obilnih krvarenja, kao i krvarenja poslije porođaja i u klimaksu.
Kod epistaksisa (krvarenja iz nosa), čaj od imele se koristi za ispiranje nosne šupljine.
Način upotrebe:
Čaj pripremljen u vidu hladnog macerata: 1 puna kašičica imele treba da odstoji u 250 ml hladne vode 12 časova, zatim se malo zagrije i procijedi. Ako je potrebna veća količina u toku dana, čaj se čuva u termostatu.
Svjež sok: Sveže lišće i stabljike treba oprati, i dok su još mokri staviti ih u centrifugu sokovnika i ostaviti da se ocijede.
Mast: Sveže bobice imele se pomiješaju sa hladnom masnoćom (margarinom). Koristi se protiv promrzlina.
Nema komentara :
Objavi komentar