Lješnjak je pun vitamina

Lješnjak svi dobro poznajemo, neki iz raznih poslastica a drugi kao grickalicu zaraznu gotovo isto kao i kikiriki, ili pistacija.

Lješnjak konzumiramo svježi, prženi pa isjeckani, ili jednostavno sušeni u komadu. Ugodan ukus daju mu ulja, kojih ima oko 60 posto, dok bjelančevina ima 14–18%, ugljikohidrata oko 14 i mineralnih materija oko 2,4 posto.

Među njima najviše je kalija u 100 grama – 680 miligrama, fosfora (290 miligrama), magnezija (163) i kalcija (114), a ima i mangana, željeza, cinka, bakra, kao i četiri mikrograma selena. Tu su i vitamini: najviše E, poznatog antioksidansa, kao što je i C, zatim onih iz grupe B i vitamina A, kao i masnih kiselina i aminokiselina (brojčani podaci odnose se na nepečeni lješnjak). Ovo orašasto voće raste samoniklo, ali se i uzgaja, i to i kao žbun i kao drvo. Plodovi su pokriveni kovrdžavom vanjskom ljuskom sa žljezdastim maljama, sakupljeni u “grozd”. Kad sazre, oslobađaju se iz te ljuske, otkrivajući čvrstu glatku školjku. Njenim razbijanjem dolazi se do jestivog dijela, koji je obavijen još jednom opnom. Pošto je opna gorka, najbolje ju je skinuti, a to će se najlakše učiniti ako se lješnjaci stave u rernu i zagrijavaju 10–15 minuta, a potom umotaju kuhinjskom krpom da se potpare i onda energično protrljaju.

Osim upotrebe u slatkišima, on poboljšava ukus i salatama i glavnim jelima.